Το άρθρο αυτό είναι του Θανάση Ματσώτα. Σας το παρουσιάζω με πολύ μεγάλη μου χαρά καθώς το βρίσκω εξαιρετικό! Απολαύστε το:
Στις 6 Ιουνίου 2012 η Αφροδίτη θα περάσει μπροστά από τον Ήλιο, με αποτέλεσμα να φαίνεται από τη Γη σαν μια μαύρη κουκίδα. Αυτή είναι η λεγόμενη «διάβαση της Αφροδίτης» ή «μαύρη Αφροδίτη».
Εξαιτίας αυτού, πολλοί μιλούν καταχρηστικά για έκλειψη της Αφροδίτης. Ουσιαστικά όμως πρόκειται για έκλειψη του Ήλιου από την Αφροδίτη, που όμως το μέγεθος αλλά και η τοποθέτησή της στον ουρανό δεν αρκούν για να τον κρύψει.
Η σχετική αυτή θέση μεταξύ Ήλιου- Γης και Αφροδίτης είναι ένα σπάνιο φαινόμενο.
Οι διαβάσεις της Αφροδίτης γίνονται κατά ζεύγη.
Γίνεται δηλαδή μια διέλευση και μετά από 8 χρόνια ακολουθεί άλλη μία. Η αμέσως επόμενη πραγματοποιείται μετά από 121,5 χρόνια και σε 8 χρόνια ακολουθεί η επόμενη του ζεύγους. Το αμέσως επόμενο ζευγάρι έρχεται μετά από 105,5 χρόνια.
Για να γίνει πιο κατανοητό, είχαμε μια διάβαση της Αφροδίτης το 1874 και αμέσως μετά από 8 χρόνια το 1882. Ακολουθεί ένα ζευγάρι το 2004 και το 2012, δηλαδή μετά από 121,5 χρόνια. Το 2117 και το 2125, δηλαδή μετά από 105,5 χρόνια θα έχουμε το επόμενο ζευγάρι.
Η κίνηση της Αφροδίτης έχει εξαιρετική ακρίβεια.
Μάλιστα η σχέση της με τη Γη, είναι ο λόγος της Χρυσής Τομής, δηλαδή 13/8= 1,625! Αυτό προκύπτει από το ότι 13 περιστροφές της Αφροδίτης γύρω από τη Γη, αντιστοιχούν σε 8 Γήινα χρόνια, αφού η πρώτη κινείται 1,6 φορές γρηγορότερα.
Δε θεωρείται λοιπόν τυχαία ο πλανήτης της ομορφιάς και της αρμονίας, αφού ο λόγος της Χρυσής Τομής, διέπει όλη τη δημιουργία της φύσης, αλλά και όλα τα μεγαλουργήματα του ανθρώπου.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες σπάνιες περιπτώσεις όπου έχουμε τη σύνοδο των δύο σωμάτων, αλλά η παραλληλία που σχηματίζουν δεν έχει τόσο μεγάλη ακρίβεια ώστε η Αφροδίτη να περάσει μπροστά από το Ήλιο. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουμε το φαινόμενο της διάβασης και υπάρχει η μια μόνο διάβαση από τις δύο του 8ετούς ζεύγους. Ωστόσο η γεωμετρική σχετική θέση της ευθυγράμμισης των τριών σωμάτων υπάρχει και λογαριάζεται κανονικά στον κύκλο του φαινομένου. Τέτοιες χρονιές, όπου έχουμε σύνοδο και παραλληλία χωρίς όμως έκλειψη, είναι για παράδειγμα το 1153, το 1396, το 667 π.Χ. και άλλες.
Τα ζευγάρια εναλλάσσονται στον άξονα Διδύμων- Τοξότη. Το 2004 και το 2012 η διάβαση γίνεται στους Διδύμους, ενώ το επόμενο ζευγάρι θα γίνει στον Τοξότη. Αυτό συμβαίνει γιατί η ευθυγράμμιση γίνεται όταν η Αφροδίτη βρίσκεται κοντά στους Δεσμούς της, δηλαδή στα αντιδιαμετρικά σημεία που το επίπεδο της τροχιάς της τέμνει το επίπεδο της εκλειπτικής.
Δηλαδή σε αυτή την φάση της ιστορίας του πλανήτη Γη, κάθε χρόνο, η τροχιά της Αφροδίτης διασχίζει την εκλειπτική αρχές Ιουνίου και αρχές Δεκεμβρίου.
Τα επίπεδα αυτά βρίσκονται σε γωνία 3,4ο μεταξύ τους και η ευθυγράμμιση μπορεί να συμβεί μόνον όταν η Αφροδίτη διέρχεται από τον Δεσμό και βρίσκεται ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο.
Αυτό ονομάζεται κατώτερη σύνοδος. Ωστόσο κάθε κατώτερη σύνοδος δεν δίνει απαραίτητα το φαινόμενο της διάβασης, εξαιτίας της προαναφερθείσας γωνίας, που κάνει την Αφροδίτη να περνά πιο πάνω ή πιο κάτω από την εκλειπτική.
Οπωσδήποτε αυτό το σπάνιο φαινόμενο δε συσχετίζεται με προσωπικά ωροσκόπια, αλλά με καμπές της ιστορίας του πλανήτη και μαζικά φαινόμενα.
Ακολουθεί χρονικά έναν κύκλο ετών παρόμοιο με αυτόν του Πλούτωνα.
Η Blavatsky έχει μιλήσει διεξοδικά για έναν κύκλο 250 περίπου ετών, όπου έχουμε ανάπτυξη και μετακίνηση ενός πολιτιστικού ρεύματος που ξεκινά από την Ανατολή και τελειώνει στη Δύση, για να ξαναρχίσει ξανά και ξανά, ακολουθώντας αυτόν τον κύκλο. Παρόλο που τότε δεν ήταν ευρύτερα γνωστός ο Πλούτωνας, αφού δεν είχε ανακαλυφθεί από τους αστρονόμους, ωστόσο μπορεί να αποδοθεί σε αυτόν, αλλά και στον κύκλο της διάβασης της Αφροδίτης αυτό το πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο.
Η διάβαση της Αφροδίτης είναι και ο καθοριστικός παράγοντας, ανάμεσα σε μερικούς άλλους, που «μηδενίζει» το ημερολόγιο των Μάγιας το 2012. Ωστόσο αυτό το θέμα θα το αναλύσω σε άρθρο που θα αναφερθώ συγκεκριμένα σε αυτό.
Χωρίς να θέλω να γίνω καταστροφολόγος, η διάβαση της Αφροδίτης δεν έχει συσχετιστεί τυχαία με διάφορους σεισμούς και φυσικές καταστροφές. Η θύελλα της Ολλανδίας το 1526, η έκρηξη του Krakatoa το 1883 με 36000 νεκρούς, ο Βεζούβιος το 1631 με 4000 νεκρούς, οι σεισμοί σε Βομβάη και την Αραβική Θάλασσα στις 5 και 6 Ιουνίου του 1884 με 100.000 νεκρούς και τέλος το γνωστό τσουνάμι του 2004 όπου η σύνοδος Ήλιου – Αφροδίτης ήταν σε αντίθεση με τον Πλούτωνα, με περισσότερους από 180000 νεκρούς. Είναι μερικές περιπτώσεις που σχετίζονται άμεσα με τη διάβαση της Αφροδίτης και όποιος ερευνήσει τους αστρολογικούς χάρτες των γεγονότων θα βγάλει σημαντικά συμπεράσματα.
Αυτή τη χρονιά που διανύουμε μετά το πρώτο εξάμηνο του χρόνου, δεν αποκλείονται παρόμοια φαινόμενα, εφόσον η Σελήνη είναι σε σύνοδο με Πλούτωνα και τετράγωνο με Ουρανό, ενώ ο Άρης της διάβασης, είναι σε τετράγωνο με τη σύνοδο Ήλιου – Αφροδίτης.
Βεβαίως ευθύνονται και άλλοι αστρολογικοί σχηματισμοί, ενώ σημαντική είναι και η εμπλοκή του Γαλαξιακού κέντρου. Ωστόσο η Αφροδίτη δεν είναι καθόλου αμέτοχη.
Είναι άλλωστε εξίσου πολλά και τα θετικά γεγονότα που της χρεώνονται.
Στην πραγματικότητα, τέτοιου είδους ανώτερες ενέργειες, δε γίνονται άμεσα αντιληπτές από τον άνθρωπο. Εξυπηρετούν ευρύτερους και ακατανόητους κοσμικούς σκοπούς και η ωφελιμότητά τους για το ανθρώπινο είδος πρέπει να ειδωθεί μέσα από μια τελείως διαφορετική οπτική γωνία.
Επειδή δεν θέλω να σας κουράσω με γενικολογίες και θεωρίες που μπορεί να βρει κανείς σε όλο το διαδίκτυο, σε Ελληνικά και ξένα sites, θα σταθώ σε κάποιες προσωπικές και καθαρά αστρολογικές παρατηρήσεις, θεωρητικού αλλά και τεχνικού χαρακτήρα, που γεννούν πολλά και ενδιαφέροντα ερωτήματα.
Ζούμε στην εποχή του Ερμή! Οι αστρολόγοι μιλούν για την εποχή των Ιχθύων, αλλά τα πράγματα είναι απλά. Σε κάθε μεγάλη εποχή έχουμε εμφάνιση και σημαντική εμπλοκή της πολικότητας. Εδώ έχουμε την Παρθένο με κυβερνήτη τον Ερμή, ως απέναντι ζώδιο από τους Ιχθείς. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από προφανές, αφού τα πάντα διέπονται από την επικοινωνία και το εμπόριο, ενώ τα χρηματιστήρια καθορίζουν τα πάντα. Ωστόσο πάνω απ’ όλα ζούμε στο βασίλειο της πληροφορίας! Η δύναμη της πληροφορίας είναι τεράστια και καθοριστική. Ωστόσο ζούμε και στην εποχή που ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος δεν είχε ταυτίσει και μπερδέψει περισσότερο, την πληροφορία με τη Γνώση!
Όλο αυτό το σκηνικό συμπληρώνεται και τροφοδοτείται από τον κύκλο της διάβασης της Αφροδίτης στον άξονα Διδύμων- Τοξότη, που σχετίζεται άμεσα με αυτό το θέμα. Επίσης δεν είναι καθόλου τυχαίο πως το πέρασμα της διάβασης από τον άξονα Ταύρου- Σκορπιού, στον άξονα Τοξότη- Διδύμων, συμπίπτει χρονικά με το πέρασμα από την εποχή του Κριού, στην εποχή των Ιχθύων.
Το 1639 είναι ένα πολύ σημαντικό έτος για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στις 4/1/1639 πραγματοποιείται μια έκλειψη Ηλίου στις 13ο 48΄ του Αιγόκερω, ακριβώς απέναντι (αντίθεση ιδιομοιρίας) από τον γενέθλιο Ήλιο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αυτή η έκλειψη που ήταν η 1η της οικογένειας Σάρου 145/1 Ν, έχει αποδειχτεί εξαιρετικά σημαντική για τη χώρα, αφού συνδέεται με σειρά σημαντικών γεγονότων, όπως η δολοφονία του John F. Kennedy το 1963 στο Dallas που έγινε κάτω από μια άλλη έκλειψη, η οποία ανήκε στην ίδια οικογένεια Σάρου με αυτή του 1639 και ήταν σε αντίθεση ιδιομοιρίας με τον Πλούτωνα της χώρας. Πολλά χρόνια πριν, μια άλλη έκλειψη της ίδιας οικογένειας, προκάλεσε την Μεγάλη Ύφεση του 1873, που ήταν η πρώτη μακροχρόνια παγκόσμια ύφεση και μία από τις μεγαλύτερες όλων των εποχών.*
Είναι πολύ σημαντικό πως στο τέλος του 1874, που ήταν η χρονιά που η κρίση ήταν σε μεγάλη εξέλιξη, είχαμε πολύ σημαντική διάβαση της Αφροδίτης, την πρώτη του 8ετούς ζεύγους της εποχής εκείνης.
Ας σημειωθεί πως το ωροσκόπιο των Ηνωμένων Πολιτειών είναι υπολογισμένο για πολλά χρόνια αργότερα από το 1639, δηλαδή στις 4/7/1776! Τότε «γεννιέται»
αυτό το κράτος με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα και μάλιστα στον πλέον αποδεκτό χάρτη γι αυτό, έχει ωροσκόπο στις 12ο 21΄ του Τοξότη, που είναι και αυτός που χρησιμοποιούσε ο μεγάλος Dayne Rudhyar.
Το ωροσκόπιο αυτό λειτουργεί με εξαιρετική ακρίβεια.
Η διάβαση της Αφροδίτης στις 4/12/1639 γίνεται στις 12ο 31΄ του Τοξότη. Την ίδια χρονιά η αποικία του Κονέκτικατ υιοθετεί τις «Θεμελιώδεις αρχές». Πρόκειται για το πρώτο γραπτό Σύνταγμα της Αμερικάνικης ιστορίας. Επίσης δημιουργείται το πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, αλλά και το πρώτο τυπογραφείο στη Μασαχουσέτη. Όλα αυτά κάτω από την «αρμοδιότητα» της διάβασης της Αφροδίτης μπροστά από τον Ήλιο στο ζώδιο του Τοξότη.
Το σημαντικότερο όμως σημείο που αξίζει της προσοχής των αστρολόγων, είναι ότι η διάβαση αυτή γίνεται ακριβώς πάνω στον Ωροσκόπο των Ηνωμένων Πολιτειών! Και μάλιστα έχουμε και σύνοδο Αφροδίτης- Δία ακριβώς με την ίδια «ανοχή» και στο ωροσκόπιο της διάβασης αλλά και σε αυτό της χώρας. Πρόκειται για δύο πανίσχυρους πλανήτες, αφού είναι οι κυβερνήτες του Ωροσκόπου και του Μεσουρανήματος των Ηνωμένων Πολιτειών, σε σύνοδο στον 7ο οίκο. Άλλο ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι οι όψεις ακριβείας του Κρόνου, με τον Ήλιο και τον Κρόνο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ουσιαστικά τη χρονιά εκείνη προδιαγράφεται, 137 χρόνια πριν συμβεί, η γέννηση της μεγαλύτερης παγκόσμιας δύναμης. Εγώ όμως πάλι, θα έλεγα όχι! Κι αυτό γιατί υπάρχουν και άλλα στοιχεία που πάνε πολύ πιο πίσω στο χρόνο και μιλούν για το ίδιο πράγμα συνδέοντας και άλλες χρονικές στιγμές. Ωστόσο, επειδή ξεφεύγουν από το θέμα της διάβασης της Αφροδίτης, θα τα δημοσιεύσω σε ξεχωριστό άρθρο για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αξιοσημείωτη είναι και η διάβαση της Αφροδίτης του 1769, αυτή δηλαδή που προηγήθηκε της ίδρυσης των Η.Π.Α. Όπως φαίνεται και στους χάρτες, οι όψεις μεγάλης ακριβείας ανάμεσα στους πλανήτες, είναι πολλές και σημαντικές. Η σύνοδος του Ήλιου και της Αφροδίτης σε αντίθεση με τον Ωροσκόπο της χώρας, ενώ η Σελήνη είναι πάνω στον Ουρανό της. Ο Άρης σε αντίθεση ιδιομοιρίας με τον Πλούτωνα και η αντίθεση Κρόνου- Πλούτωνα της διάβασης, σε Ταυ σχηματισμό με τον Κρόνο των Η.Π.Α.
Έχει κι άλλο όμως. Σε λιγότερο από ένα χρόνο, ο James Cook φτάνει στην Αυστραλία και αρχίζει η περίοδος της διεκδίκησής της από του Άγγλους! Δείτε τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στο ωροσκόπιο της άφιξης των πρώτων αποίκων το 1788, με αυτό της διάβασης του 1769. Εγώ θα αναφέρω μόνο το τετράγωνο ιδιομοιρίας που σχηματίζει η σύνοδος Αφροδίτης- Ήλιου με τη Σελήνη της χώρας. Τα άλλα… εκπληκτικά τα αφήνω για όποιον ενδιαφέρεται να τα μελετήσει, παραθέτοντας τους χάρτες.
 |
| USA VENUS 1639 |
 |
| USA VENUS 1769 |
 |
| AUSTRALIA VENUS 1769 |
Για να ξαναγυρίσουμε στο 1639, το ουσιαστικό είναι ότι η ανατριχιαστική ακρίβεια των δύο αυτών φαινομένων την ίδια χρονιά, δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για τον τρόπο που λειτουργεί η Αστρολογία.
Πρόκειται ουσιαστικά για αλληλοσυνδεόμενες «τρύπες» στο χρόνο, που αγνοούν τη γραμμικότητα του, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβανόμαστε εμείς και αποδεικνύουν περίτρανα τη δύναμη των κύκλων στην Αστρολογία. Χωρίς την κατανόησή τους, οι ρηχοί μελετητές αυτής της τέχνης θα συνεχίζουν μόνιμα να αναρωτιούνται γιατί οι διελεύσεις των πλανητών άλλοτε «δουλεύουν» και άλλοτε όχι.
Θα εξακολουθούν να επιμένουν σε ανοησίες περί «ελεύθερης βούλησης», όταν αδυνατούν να κατανοήσουν τις ανώτερες και άχρονες δυνάμεις που κυβερνούν τις ζωές μας. Ένα άλλο σημαντικό γεγονός είναι ότι ξεφεύγουμε από τη στενή φιλολογία των προγενέθλιων εκλείψεων αφού εξίσου σημαντικές είναι συχνά και οι «μεταγενέθλιες».
Ούτε αυτό όμως είναι αρκετό, αφού αυτό που κάνει τη διαφορά είναι οι «ακολουθίες των εκλείψεων». Το άκρως ενδιαφέρον θέμα όμως που υποστηρίζω (και σύντομα θα παρουσιάσω ολοκληρωμένα), είναι η νέα ενοποιημένη θεωρία της χρήσης τους, ως εργαλείο που ξεφεύγει από τα όρια του γραμμικού χρόνου, αφού είναι αρκετές αλλά ταυτόχρονα και πολύ συγκεκριμένες οι εκλείψεις, που επηρεάζουν κάθε αστρολογικό χάρτη και δεν περιορίζονται χωροχρονικά, με ότι αυτό συνεπάγεται για την πορεία της ύπαρξής μας!
*Το φαινόμενο των εκλείψεων, δοσμένο διεξοδικά στην πιο πλήρη και ολοκληρωμένη μορφή με όλα τα απαραίτητα αστρονομικά και αστρολογικά στοιχεία, μπορείτε να βρείτε στην πρόσφατα εκδοθείσα εγκυκλοπαίδεια με τίτλο «Μαθήματα σύγχρονης Αστρολογίας» και πιο συγκεκριμένα στον τόμο «Εκλείψεις και ανάδρομοι πλανήτες» ( astroacademy.gr ).
Θα κατανοήσετε όλα όσα σχετίζονται με τις εκλείψεις όπως ο κύκλος του Σάρου, ο κύκλος του Μέτωνα κλπ. Εκεί δίνεται επίσης μια πρώτη γεύση για την επιρροή κάποιων εκλείψεων στο ωροσκόπιο των Ηνωμένων Πολιτειών, που έχει τεράστιο βάθος και πολλές ενδιαφέρουσες διακλαδώσεις, ενώ αναλύεται και ο κύκλος της κίνησης της Αφροδίτης.
Copyright Thanasis Matsotas
